memoria
un pequeno poema sobre a memoria cotiá. pequeno non por lonxitude, senón polo universo que quere debuxar.
pequeno en relación con outras formas de memoria ás que nestes días se atende.
pequeno en relación con outras formas de memoria ás que nestes días se atende.
apunte feito polo autor ás 15:54
5 comentarios:
O texto de "memoria" é moi triste, seguro que moitas persoas vense reflectidas nel por calquer circunstancia. O tema que trata está bastante de moda e a forma de tratalo é moi boa o que fai que non caia repetitivo. O que máis me gusta del é o de "espazos baleiros como espellos de auga".
Parece que a maioría dos textos estanse indo por un camiño de tristeza. Eso está ben, e ademáis mentres trates ben o tema ós lectores hanos gustar.
grazas polos azos, merlín. farase o que se poida ;)
Uf! que triste,
pero eu creo que estes versos falan máis de soidade e de perda vital que de "memoria cotiá".
É bonito, pero moi duro para sensibilidades a flor de pel.
Grazas pola "invitación". E xa ves que ao final te visitei e ata xoguei.
Moitos bicos e apertas.
P.
grazas pola visita, P.
é certo: puxen memoria cotiá querendo dicir que me refería ao uso cotián da palabra memoria e non aos usos colectivos ou sociais.
pero é memoria vital. e máis ca memoria.
vas ter que crearte un usuario que sexa P. vaiche quedar de nome para a posteridade :-)
non sei por qué motivo foches comigo o máis insulso dos poemas...intencionadamente. Pero non o hei ter en conta. Será a memoria algo inútil?
Enviar um comentário
<< Home